2. Sınıf Türkçe Sözlük 2. Sınıf Türkçe Dersi Sözlüğü

2. Sınıf Türkçe Sözlük 2. Sınıf Türkçe Dersi Sözlüğü. İlkokul 2. sınıfta Türkçe dersinde işlenen kelimeler sözlüğünü ve Türkçe anlamlarını sizler için hazırladık.

A HARFİ
ajans: Haber toplama, yayma ve üyelerine dağıtma işiyle uğraşan kuruluş.
alfabe: Belirli bir sıraya göre dizilmiş harf bütünü.
anons: Sesli duyuru.
ant: Allah’ı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı
doğrulama, yemin.
atlas: Yüzü parlak, sık dokunmuş bir ipekli kumaş türü.

B HARFİ
beden: Canlı varlıkların bütün bölümleri, vücut.
belediye: İl, ilçe, kasaba, belde vb. yerlerde halkın temizlik, su, toplu taşıma gibi
hizmetlerini yerine getiren kurum.
birlik: Belli sayıda askerin oluşturduğu topluluk.

C Ç HARFİ
celal: Engellenme karşısında gösterilen saldırganlık, öfke, kızgınlık.
çehre: Başta, alın, göz, burun, ağız, yanak ve çenenin bulunduğu ön bölüm,
sima, yüz, surat.
çizelge: Çizgilerle bölümlere ayrılmış liste.

D HARFİ
dergâh: Bazı kişilerin barındıkları, ibadet ve tören yaptıkları yer.
dergi: Belli aralıklarla çıkan ve bazı konuları inceleyen süreli yayın.
diyalog: Karşılıklı konuşma.
dolambaç: Dolanarak giden, dönerek uzanan yolun kıvrımlı yeri.
dost: Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş.

E F G HARFİ
eş: Birbirinin aynı olan veya birbirine çok benzeyen iki şeyden her biri,
benzeri.
fıçı: Yuvarlak, karnı şişkin, altı üstü düz şekilde ve tahtadan yapılmış kap.
fidan: Yeni yetişen ağaç veya ağaççık.
gazete: Bir veya birden çok konu hakkında insanlara bilgi vermek için her gün veya belirli zaman aralıklarıyla çıkarılan yayın.
grup: Ortak özellikleri olan varlıklar, nesneler bütünü.

H HARFİ
halter: Birbirine metal sapla bağlanmış ve iki gülle veya disklerden yapılmış
aracı iki elle kaldırmayı amaçlayan spor dalı.
harabe: Yıkılmış veya yıkılmaya yüz tutmuş yapı.
hararetli: Coşkun, ateşli, canlı.
hilal: Ayın aldığı yay biçimi.
hitap: Sözü birine veya birilerine yöneltme, seslenme.

İ HARFİ
iletişim: Duygu, düşünce veya bilgilerin akla gelebilecek her türlü yolla başkalarına aktarılması, haberleşme.
ilke: Temel düşünce, temel inanç.
istiklâl: Davranışlarını herhangi bir gücün etkisinde kalmadan düzenleyebilen
özgür kişi veya topluluk, bağımsızlık.

K HARFİ
kadife: Parlak ve yumuşak bir kumaş türü.
kaptan: Gemi yönetimiyle ilgili en yüksek görevli.
karikatür: Bir konuyu abartılı bir biçimde veren, düşündürücü ve güldürücü resim.
kartpostal: İnce kartondan yapılmış, bir yüzü resimli, zarflı veya zarfsız gönderilen posta kartı.
kervansaray: Ana yollarda kervanların konaklaması için yapılan büyük han.
kuluçka: Civciv çıkarmak amacıyla yumurtaya yatmış veya yatmak üzere olan dişi kuş veya kümes hayvanı.
küçümsemek: Değer ve önem vermemek, küçük görmek.
kütüphane: Kitap satılan, okunan veya ödünç alınan yer.

M N HARFİ
maskot: Uğur getirileceğine inanılan şey.
millî: Milletlerle ilgili, millete özgü, ulusal.
nazlı: Kolayca gönlü olmayan, kendini ağır satan, ısrar bekleyen.
nezaket: Başaklarına karşı saygılı ve incelikle davranma, incelik.
ninni: Bebeklerin uyumasına yardımcı olmak için söylenen türkü.

Ö P HARFİ
ölçüt: Bir yargıya varmak için başvurulan ilke, kriter.
pazar: Satıcıların belirli günlerde mallarını satmak için sergiledikleri belirli geçici yer.
perde: Bir sahne eserinin büyük bölümlerinin her biri.
plan: Bir işin gerçekleştirilmesi için uyulması düşünülen düzen.
posta: Bir yere gelen veya bir yerden gönderilen mektup ve emanetlerin
tümü.
proje: Bir kurum tarafından hazırlanıp onaylanmış çalışma planı.

S Ş HARFİ
sancak: Çoğunlukla askerî birliklere verilen yazı işlemeli, kenarları saçaklı ve bayrak.
şafak: Güneş doğmadan az önce beliren aydınlık.

T HARFİ
taklit: Belli bir örneğe benzemeye veya benzetmeye çalışma.
tank: Zırhlı ve silahlı, tekerlekleri paletli, motorlu savaş taşıtı.
tarif: Bir işin yapılış yöntemini açıklama ve belirtme.
tarihî yapı: Unutulmayan, anılma değeri olan mimarlık eserleri.
tekerleme: Birbiriyle uyumlu söz grubu.
telaffuz: Bir kelimenin ses, hece, ton ve vurgu bakımından söylenme biçimi, söyleniş.
temsil: Birinin veya bir topluluğun adına davranma.
tıkır: Birbirine vuran, çarpan şeylerin çıkardığı ses.
tını: Bir cismin titreşiminden çıkan sesi.
tıslamak: Kaz, kedi, yılan gibi hayvanların “tıs” diye ses çıkarması.
tiyatro: İzleyiciler önünde sergilenen oyunların oynandığı yer.
ton: İnsan veya çalgı sesinin yükseklik, alçaklık derecesi.
tutum: Para veya herhangi bir şeyi dikkatli kullanma, tasarruf.
turist: Dinlenme, eğlenme, görme, tanıma vb. amaçlarla geziye çıkan kimse.

Ü V Y Z HARFİ
ülkü: Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey.
vurgu: Konuşma, okuma sırasında bir hece veya kelime üzerine diğerlerinden
daha farklı olarak yapılan baskı.
yayla: Deniz yüzeyinden yüksek yeryüzü parçası.
yel: Havanın yer değiştirmesiyle oluşan esinti, rüzgâr.
yemiş: Bitkilerin içinde tohum taşıyan ve genellikle yenilebilen bölümü.
yönerge: Herhangi bir konuda yapılması gerekenleri gösteren ifadeler.
zemin: Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, taban, döşeme,
yer.

2. Sınıf Türkçe Sözlük 2. Sınıf Türkçe Dersi Sözlüğü