12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı 2. Dönem 1. Yazılı Soruları Test Çöz 2024

Klasik ve çağdaş şiirimizin birikimlerini bilinçli bir şekilde çözümleyip ustaca şiirlerine katmıştır. Gerçeklik ile ironi arasında gidip gelen duygu yoğunluğu yüksek şiirler yazmıştır. Denemeleri ve şiir değerlendirmeleriyle dikkat çekmiştir. “Karton Valiz, Kabereden Emekli Bir Kız Kardeş, Nar” önemli eserlerinden bazılarıdır.

günlüğü eksik tutulan güz
usulca çekilmiş de kıyıya
bütün gürültülerden uzakta
eğiriyor suların köpüğünü
belli ki duymuyor dağların uğuldayan yalnızlığını

Hayat su misali süzülüp gider
Vahşi derelerin selinde kalır
Rüyasında gamlı bülbül ‘’ah’’ eder, Yankısı bir hayal gülünde kalır.

Veysel der tükenmez bu benim derdim
Katlandım cefaya şükrettim durdum
Yaşasın milletim, bayrağım, yurdum Dilerim Allah’tan sonuna kadar

1940 yılında çiftçi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Karapapak (Azeri) Türklerindendir. Saz çalmaya ve şiir söylemeye 1951’de başlayan şair, özellikle atışma dalında oldukça başarılıdır. Ulusal duygularının güçlülüğü ve kendine özgü sesiyle tanınır. Âşıklık geleneğinin bir parçası olan türkülü hikâyeler anlatma konusunda başarılı olan âşık, “Kiziroğlu” türküsüyle ün kazanmıştır. 26 Mart 2005 tarihinde Ankara’da vefat etti ve memleketi Kars’ta toprağa verildi.

Başım duman, gözüm yaşlı dolandım,
Çekilmez çilesi gurbet ellerin.
Hasretlik derdiyle kavruldum, yandım, Büyüktür belası gurbet ellerin

........................ , Cumhuriyet Dönemi romanını kuranlardan biridir. Açık, yalın, gösterişsiz bir anlatışla ve temiz İstanbul Türkçesiyle geniş kitlelerin beğenisini kazanmıştır. Yeşil Gece (1928), Yaprak Dökümü (1930) romanlarında toplumsal yön ağır basar.

İhtiyarla bir daha göz göze geldiler. Bu sefer onun bakışlarında, hemen diline geçmeye hazırlanan bir soru görünüyordu. Ne cevap verecekti Ferit? Ne söylemeliydi ki o hiçbir şey anlamasın veya her şeyi anlasın. İhtiyar sormadı, belki içinden sormakla kaldı; Ferit de cevap vermeye mecbur olmadı. İçinden cevap vermekle kaldı.

Bulutların göstermediği bir ay, ortalığa pek hafif bir ışık dağıtıyor ve iri yağmur damlaları, derenin yuvarlanan sularına düşerek orada küçük ve hemen kaybolan halkalar bırakıyordu.

İstiklal Caddesi’nde çok sayıda insan vardı. Bir insan seline kapılmış gidiyordum. Bu insan selinde itile kakıla yürürken kapıldığım bir akıntıyla, sağda bir kapıdan içeri girdim. Burası bir pastaneydi. Arkamda çok insan olduğu için dışarı çıkmak zor olacaktı. Ben zorluğu hiç sevmem. Pastanenin arkasındaki büyük salona geçtim. Bütün masalar doluydu.

Tramvayda içi içine sığmıyordu. Aylardan beri ilk defa, yüreğini aralık aralık yoklayan, en keyifli sıralarında birden kavrayıp tedirgin eden işe yaramazlık duygusundan kurtulmuş, kendisini kendisine karşı yücelten, onurlu bir görev sahibi olmanın rahatlığını duymuştu.

Hızlandığı sıralarda dizlerini kırmadan lap lap sıçrayıp yürüdüğünden, leş önünde kanatları açık dolaşan, tıka basa doymuş akbaba kuşlarına benzemekteydi. Huyu da akbaba kuşundan farksız… Öyle ağır, ağırkanlı, öyle sessiz, hain… Ablak, kara yağız yüzünde inadına çatık kaşları, kocaman kara gözleri ile adama, canını alacakmış gibi gizliden gizliye bakıyordu.